اینستکس آمریکایی در «پسابهار عربی» | نشست منامه و استراتژی غذا در برابر خاک

خبرگزاری رسا ـ گروه بین‌الملل: مسیری را که این روزها قطار پرشتاب «معامله قرن» طی می‌کند، مسیری است که بی‌شک از مدت‌ها قبل و از سوی کشورهای مرتجع عربی با همکاری آمریکا و رژیم صهیونیستی برایش برنامه‌ریزی شده بود.

نشست ضد فلسطینی منامه که از سوی بحرین و با دعوت از سران فلسطینی و اسرائیلی و با مشارکت عربستان و امارات و سایر کشورهای عربی در کمتر از یکماه آتی برگزار خواهد شد، هدف جز عملیاتی کردن طرح موسوم به معامله قرن و پایان دادن به مسأله فلسطین ندارد و این موضوع بارها در طی روزهای اخیر از سوی کارشناسان و تحلیلگران مطرح شده است.

نقطه مرکزی این نشست که شاید کمتر بدان پرداخته شده، نسبت و ارتباط میان مسأله اقتصاد و اجرایی شدن معامله قرن است. آمریکا، اسرائیل و یا سران عربی برای اجرایی شدن طرح موسوم به معامله قرن راهکارهای متعددی را در پیش روی خود داشته و دارند اما چرا در پوشش اقتصادی به استقبال اجرایی شدن این طرح می‌روند؟ چه اهدافی در این نشست دنبال خواهد شد؟ هرچند که قلمفرسایی پیرامون این مهم، خود وجیزه‌ای دیگر را می‌طلبد لکن به نظر می‌رسد که مسأله اقتصاد، راحت‌ترین راه برای پیشبرد طرح عادی سازی روابط و پایان دادن به مسأله فلسطین است. از این رو شایسته است که به این امر بیشتر توجه شده و در مرکز تحلیل‌ها قرار گیرد.

حربه اقتصادی و مسأله سرزمین
استراتژی که امروز مثلت شوم آمریکا، اسرائیل و آل‌سعود برای نابودی آرمان‌های فلسطین در دورانی که کارشناسان وابسته به استکبار و ارتجاع عربی از آن با عنوان، «پسا بهار عربی» یاد می‌کنند، به کار گرفته‌اند در حقیقت همان اتحاد اقلیات در خاورمیانه و به رسمیت شناختن حق اسرائیل بر مناطق جولان است. برای جامه عمل پوشاندن به این استراتژی، و خلع سلاح مقاومت، موضوع اقتصاد پوشش بسیار مناسبی است.

آنچه که آمریکا و اسرائیل درصدد اجرایی کردن آن هستند، خلع سلاح مقاومت است اما از آنجا که مجاهدان فلسطینی بیش از نیم قرن در برابر تجاوزگری اسرائیل مقاومت کرده و حاضر به تحویل سلاح و تسلیم و سازش نشدند، رژیم صهیونیستی مسیر جنگ غیر نظامی را در پیش گرفته است.

اتاق فکر رژیم صهیونیستی معتقد است که با حربه اقتصادی می‌توان به سهولت محور مقاومت را خلع سلاح کرد تنها کافی است تا «شکوفایی اقتصادی» به عنوان یک راهکار برای رهایی ملت فلسطین از بحران‌ها، جنگ‌ها، ویرانی‌ها و بازگشت آسایش و آرامش در میان مردم خاورمیانه طرح شود. در حقیقت اسرائیل، با وعده‌ گشایش اقتصادی به دنبال نفوذ در لایه‌های جامعه فلسطین و خلع سلاح ساختن محور مقاومت و در نهایت تضمین امنیت خود در برابر تهدیدات بالقوه و بالفعل است.

رژیم صهیونیستی به جدّ اعتقاد دارد که با در پیش گرفتن سیاست غذا در برابر سرزمین، موفق خواهند شد تا یکبار برای همیشه مسأله نزاع اسرائیلی ـ فلسطینی را پایان دهد از این رو درست در روزهای منتهی به «روز جهانی قدس» از دهان پادشاهان حلقه به گوش بحرینی، در پوشش نشست اقتصادی، سخن از سازش و تسلیم به زبان آورده می‌شود. مسأله گشایش اقتصادی در بطن خود این حقیقت را به دنبال دارد که «ملّت فلسطین در ازای بخشیدن سرزمین مادری خود، امکان مبادلات تجاری با کشورهای عربی و به ویژه اسرائیل را خواهد یافت.» بی‌شک این اقدام نسخه بومی شده سیاست غذا در برابر سرزمین است.

اقدامات متقابل امت اسلامی
امت اسلامی، ملت فلسطین و تمامی آزادی‌خواهان عربی منطقه در برابر طرح و برنامه‌های اسرائیل چند اقدام را باید نصب العین خود قرار دهند:

اعلام همبستگی با قدس: ملّت و مردم فلسطین و نیز سایر ملت‌های مسلمان منطقه باید اعلام کنند که قدس شریف، قبله اول مسلمانان و جزء جدایی ناپذیر امت اسلامی و بخشی از هویت عربی ـ اسلامی است و احدی حق سلب چنین حقی را از امت اسلامی نخواهد داشت. اگر امروز امت اسلام در برابر گردن کشی متجاوزان اسرائیلی سکوت اختیار کرده و یا به جای اقدامات عملی، تنها به صدور بیانیه‌ها و محکومیت‌های کاغذی بسنده کند، مسأله فلسطین، آزادی ویژه قدس شریف و مسجد الاقصی به وقوع نخواهد پیوست. پیروان ادیان آسمانی و تمام آزادی‌خواهان جهان باید با تشریک مساعی، راه را برای صیانت از مقدسات مشترک تمامی ادیان فراهم سازند. قدس نه تنها قبله‌ اول مسلمانان بلکه عبادتگاه پیروان سایر ادیان الهی است.

مقاومت به جای سازش: حل بحران منطقه در غالب دوگانه سازش ـ مقاومت و تجربه تاریخی ایستادگی ملت فلسطین در طول سال‌های متمادی نشان می‌دهد که هزینه مقاومت در برابر دشمن قوی‌پنجه به مراتب کمتر از هزینه سازش و تسلیم است و شکست پیاپی مذاکرات صلح به رهبری محمود عباس و افزایش خواسته‌های رژیم صهیونیستی خود شاهدی بر این مدعاست. فلسطینی‌ها باید بدانند که تنها راهکار برای دستیابی به حقوق مسلّم خود، مقاومت است و سازش یا مذاکره با اسرائیل و آمریکا تحت لوای عربستان سعودی، بحرین، امارات و ... راه به جایی نخواهد برد.

آزادی بدون قید و شرط فلسطین: هر طرح، برنامه و پروژه‌ای که بخواهد تنها بخشی از حقوق ملت فلسطین را به رسمیت شناخته و به جای آزادی تمامی نقاط اشغال شده از سوی متجاوزان اسرائیلی، به آزادسازی بخشی از آن رضایت دهد، بی‌شک طرحی خبیثانه است. مجریان عربی که درصدد ترویج مسأله سازش و آزادسازی بخشی از فلسطین در ازای دریافت مساعدت‌های مالی هستند، بی‌شک خائن و مزدور بیگانگان به شمار می‌روند.

نابوی رژیم صهیونیستی: در تمام این سال‌ها، رژیم صهیونیستی با همکاری و همراهی بوق‌های رسانه‌ای سعودی مانند الجزیره، جمهوری اسلامی ایران را در مرکز توجهات قرار داده و اینگونه به ملت‌های عربی منطقه القا کرده است که ایران، دشمن اصلی امت اسلامی است و نه اسرائیل از این رو طرح معامله قرن نیز درصدد ترویج و نهادینه سازی بیش از پیش این فکر مسموم در جامعه عربی است اما ملت فلسطین باید بداند که تمامی مشکلات جهان اسلام از ناحیه شیطان بزرگ آمریکا و رژیم منحوس اسرائیل است و با نابودی این غده سرطانی، جنگ، فقر، ناامنی، کشتار، ویرانی، آوارگی و تبعید، از شهرها و کشورهای اسلامی رخت خواهد بست.

محکومیت عادی سازی روابط: جنون زائد الوصف خاندان آل سعود، آل نهیان، آل خلیفه و سایر پادشاهان عربی برای برقراری روابط با اسرائیل مسأله تعجب برانگیزی نیست. مقامات اسرائیلی از سال‌ها قبل، مذاکرات پنهانی متعددی را به صورت جداگانه با هریک از کشورهای عربی آغاز کردند. در ابتدا مصر و سپس عربستان سعودی و  بحرین و پس از آن امارات و عمان برای برقراری روابط با اسرائیل چراغ سبز نشان دادند. حکّام مرتجع عربی با ترس از بیداری اسلامی و با هدف خاموش ساختن آتش خشم و نفرت مردم، به دامن رژیم صهیونیستی پناه آوردند تا بلکه بتوانند با حفظ کرسی‌های قدرت، از خطر فروپاشی حکومت خود جلوگیری کنند.

نشست‌ها و طرح‌های دینی، اقتصادی، فرهنگی و ... تنها پوششی برای عادی سازی روابط با اسرائیل است از این رو نخبگان، علما و شخصیت‌های فرهنگی موظفند تا با آگاهی بخشی به ملت‌های مسلمان، ضمن محکومیت هر اقدامی در عادی سازی روابط با اسرائیل چه در سطح اقتصادی، چه در سطح فرهنگی و چه در سایر بخش‌ها، با جدیّت در برابر اینگونه رفتارها ایستادگی کنند.

محمد رایجی پژوهشگر مسائل جهان اسلام